Í dag var þingfest fyrir héraðsdómi Reykjavíkur stefna gegn Íbúðalánasjóði vegna verðtryggðs neytendaláns sem Hagsmunasamtök heimilanna standa að baki. Samtökin hófu þessa vegferð innan dómskerfisins fyrir rúmi ári síðan, en ríkislögmaður (fyrir hönd Íbúðalánasjóðs) fór fram á frávísun málsins vegna meints formgalla og féllust dómsstólar á þá kröfu í fyrstu atrennu.

Málshöfðunin byggir meðal annars á þeirri forsendu að lánasamningur hins verðtryggða fasteignaláns standist ekki kröfur þær sem skýrt er kveðið á um í lögum um neytendalán (nr. 121/1994) varðandi það að tæmandi upplýsingar um heildarlántökukostnað skuli liggja fyrir við undirritun lánasamninga, miðað við raunverulegar forsendur. Lánveitanda sé því ekki heimilt að innheimta þann kostnað.

Forsætisráðherra flutti í dag munnlega skýrslu á Alþingi um aðgerðir vegna skuldavanda heimila á Íslandi sbr. ályktun Alþingis nr. 1/142. Samkvæmt því sem þar kom fram virðast fyrirhugaðar leiðréttingar af hálfu stjórnvalda eiga að fela í sér samninga við kröfuhafa og að nýta það svigrúm sem þar skapast til lækkunar verðtryggðra lána og hefur hlutfallið 20% gjarnan verið nefnt í því samhengi. Hagsmunasamtökin vilja benda stjórnvöldum á að margvísleg rök hníga að því að verðtryggð neytendalán hafi verið ólöglega útfærð frá 2001. Til samanburðar má benda á að bara frá 1.1.2008 hefur verðtryggingin hækkað verðtryggð lán u.þ.b. 50 % þannig að allir samningar um eitthvað minna en það eru hjóm eitt í því samhengi.

Teljum við að allir aðilar þurfi nú að flýta ofangreindu dómsmáli HH í gegnum íslensk dómstig þannig að úr þessari óvissu um lögmæti verðtryggingarinnar verði skorið sem fyrst og verðum við að treysta íslenskum dómurum til að dæma eftir íslenskum lögum. Íslensk heimili þola ekki enn eina smáskammtalækninguna í formi samninga við þá sem orsökuðu forsendubrestinn margumtalaða og íslenskar fjölskyldur þola ekki lengri bið eftir því að fá úr því skorið hvort verðtrygging neytendalána sé ólöglega útfærð.