Í niðurstöðu sinni vekur Evrópudómstóllinn athygli á því að markmið evróputilskipunarinnar sé að fella út ósanngjarna skilmála, en halda samningnum gildum að öðru leyti ef mögulegt er.  Varðandi það hvort samningur geti í slóvenska málinu staðið án hinna ósanngjörnu skilmála kemst dómurinn að þeirri niðurstöðu að samningnum beri að standa að öðru leyti, ef það er neytandanum í hag.

Samkvæmt niðurstöðu eiga því samningsvextir að gilda út lánstímann, ólíkt þeirri niðurstöðu sem Hæstiréttur Íslands komst að í dómi 600/2011 frá 15. febrúar síðast liðnum, en þar segir að samningsvextir skuli gilda fram að þeim tíma sem gengislán hér á landi voru dæmd ólögmæt, en lægstu óverðtryggðu vextir Seðlabanka Íslands eftir það.

Aðalsteinn Sigurðsson, lögfræðingur sagði í viðtali í sjónvarpsfréttum RÚV um möguleg áhrif Evrópudómsins varðandi gengistryggð lán hérlendis:

,,Ef Hæstiréttur ætlar að ógilda samningsvextina, þá er spurning hvort það megi nokkuð koma í staðinn. Allavega ekki eitthvað sem er óhagstæðara neytandanum heldur en það sem fyrir var”.

sjá nánar hér: